حق الزحمه قرارداد دائمی چقدر است؟معرفی هزینه های قرارداد دائمی

صحبت از قراردادهای دائمی، در واقع نوعی معامله قراردادی است.قرارداد آتی قراردادی است که طرفین توافق می کنند در زمان معینی در آینده آن را تسویه کنند.در بازار آتی، مبادله واقعی کالاها اغلب تنها زمانی رخ می دهد که قرارداد منقضی شود.در زمان تحویلقرارداد دائمی یک قرارداد آتی خاص است که تاریخ انقضا ندارد.در یک قرارداد دائمی، ما به عنوان سرمایه گذار می توانیم قرارداد را تا زمان بسته شدن موقعیت نگه داریم.قراردادهای دائمی نیز مفهوم شاخص قیمت لحظه ای را معرفی می کنند، بنابراین قیمت آن تفاوت زیادی با قیمت لحظه ای نخواهد داشت.بسیاری از سرمایه گذارانی که می خواهند قراردادهای دائمی انجام دهند بیشتر نگران این هستند که کارمزد قرارداد دائمی چقدر است؟

حق الزحمه قرارداد دائمی چقدر است؟

قرارداد دائمی نوع خاصی از قراردادهای آتی است.برخلاف قراردادهای آتی سنتی، قراردادهای دائمی تاریخ انقضا ندارند.بنابراین در معامله قرارداد دائمی، کاربر می تواند قرارداد را تا زمان بسته شدن موقعیت نگه دارد.علاوه بر این، قرارداد دائمی مفهوم شاخص قیمت لحظه ای را معرفی می کند و از طریق مکانیسم مربوطه، قیمت قرارداد دائمی به قیمت شاخص لحظه ای باز می گردد.بنابراین، برخلاف قراردادهای آتی سنتی، قیمت قرارداد دائمی در بیشتر مواقع از قیمت لحظه ای منحرف نخواهد شد.خیلی زیاد.

حاشیه اولیه حداقل حاشیه مورد نیاز کاربر برای باز کردن یک موقعیت است.به عنوان مثال، اگر مارجین اولیه روی 10٪ تنظیم شود و کاربر قراردادی به ارزش 1000 دلار باز کند، مارجین اولیه لازم 100 دلار است، به این معنی که کاربر 10 برابر اهرم دریافت می کند.اگر حاشیه رایگان در حساب کاربر کمتر از 100 دلار باشد، معامله باز نمی تواند تکمیل شود.

حاشیه نگهداری حداقل حاشیه مورد نیاز کاربر برای حفظ موقعیت مربوطه است.اگر موجودی حاشیه کاربر کمتر از حاشیه نگهداری باشد، موقعیت به اجبار بسته می شود.در مثال بالا، اگر حاشیه نگهداری 5 درصد باشد، حاشیه نگهداری مورد نیاز کاربر برای داشتن موقعیتی به ارزش 1000 دلار، 50 دلار است.اگر حاشیه نگهداری کاربر به دلیل ضرر کمتر از 50 دلار باشد، سیستم موقعیتی را که کاربر در اختیار دارد می بندد.موقعیت، کاربر موقعیت مربوطه را از دست خواهد داد.

نرخ تامین مالی کارمزدی نیست که صرافی دریافت می کند، بلکه بین پوزیشن های خرید و فروش پرداخت می شود.اگر نرخ تامین مالی مثبت باشد، طرف لانگ (خریدار قراردادی) طرف کوتاه (فروشنده قراردادی) را می پردازد و اگر نرخ تامین مالی منفی باشد، طرف کوتاه، طرف بلند را پرداخت می کند.

نرخ سرمایه شامل دو بخش است: سطح نرخ بهره و سطح حق بیمه.بایننس سطح نرخ بهره قراردادهای دائمی را 0.03 درصد تعیین کرد و شاخص حق بیمه به تفاوت بین قیمت قرارداد دائمی و قیمت معقول محاسبه شده بر اساس شاخص قیمت لحظه ای اشاره دارد.

زمانی که قرارداد بیش از حد حق بیمه باشد، نرخ تامین مالی مثبت است و طرف بلند مدت باید نرخ تامین مالی را به طرف کوتاه مدت بپردازد.این مکانیسم باعث می‌شود که طرف‌های طولانی موقعیت خود را ببندند و سپس قیمت را به یک سطح معقول برمی‌گردانند.

مسائل مربوط به قرارداد دائمی

انحلال اجباری زمانی رخ می دهد که حاشیه کاربر کمتر از حاشیه نگهداری باشد.بایننس سطوح حاشیه متفاوتی را برای موقعیت های با اندازه های مختلف تعیین می کند.هر چه موقعیت بزرگتر باشد، نسبت حاشیه مورد نیاز بالاتر است.بایننس همچنین روش‌های مختلف انحلال را برای موقعیت‌های با اندازه‌های مختلف اتخاذ خواهد کرد.برای موقعیت های کمتر از 500000 دلار، تمام موقعیت ها در صورت انحلال منحل می شوند.

بایننس 0.5 درصد از ارزش قرارداد را به صندوق حفاظت از ریسک تزریق خواهد کرد.اگر حساب کاربری پس از انحلال از 0.5 درصد بیشتر شود، مازاد به حساب کاربری بازگردانده می شود.اگر کمتر از 0.5 درصد باشد، حساب کاربری به صفر می رسد.لطفاً توجه داشته باشید که هزینه های اضافی برای انحلال اجباری دریافت می شود.بنابراین، قبل از وقوع انحلال اجباری، کاربر بهتر است موقعیت را کاهش دهد یا حاشیه را دوباره پر کند تا از انحلال اجباری جلوگیری کند.

قیمت علامت تخمینی از قیمت منصفانه قرارداد دائمی است.کارکرد اصلی قیمت علامت محاسبه سود و زیان تحقق نیافته و استفاده از آن به عنوان مبنایی برای انحلال اجباری است.مزیت این امر جلوگیری از انحلال اجباری غیر ضروری ناشی از نوسانات شدید بازار قراردادهای دائمی است.محاسبه قیمت علامت بر اساس قیمت شاخص لحظه ای به اضافه یک اسپرد معقول محاسبه شده از نرخ تامین مالی است.

سود و زیان را می توان به سود و زیان تحقق یافته و سود و زیان تحقق نیافته تقسیم کرد.اگر همچنان موقعیت دارید، سود و زیان موقعیت مربوطه، سود و زیان تحقق نیافته است و با بازار تغییر می کند.در مقابل، سود و زیان پس از بسته شدن موقعیت، سود و زیان تحقق یافته است، زیرا قیمت پایانی، قیمت معامله بازار قرارداد است، بنابراین سود و زیان تحقق یافته ربطی به قیمت علامت ندارد.سود و زیان تحقق نیافته با قیمت علامت محاسبه می شود و معمولاً این زیان تحقق نیافته است که منجر به انحلال اجباری می شود، بنابراین محاسبه سود و زیان تحقق نیافته با قیمت منصفانه اهمیت ویژه ای دارد.

در مقایسه با قراردادهای سنتی، قراردادهای دائمی باید در روز تحویل تسویه و تحویل شوند، زیرا قراردادهای سنتی مدت تحویل ثابت دارند، در حالی که قراردادهای دائمی دوره تحویل ندارند، بنابراین ما به عنوان سرمایه‌گذار می‌توانیم برای مدت طولانی موقعیت داشته باشیم که تأثیری ندارد. با دوره تحویل، و یک نوع قرارداد انعطاف پذیرتر است.همانطور که در بالا معرفی کردیم، یکی دیگر از ویژگی های قراردادهای دائمی این است که قیمت آن به طور متوسط ​​به قیمت بازار نقدی متصل است.از آنجا که قراردادهای دائمی مفهوم شاخص قیمت را معرفی می کند، از طریق مکانیسم های مربوطه، قراردادهای دائمی را ایجاد می کند.قیمت قرارداد تمدید همچنان به بازار نقدی ثابت می ماند.